Πότε θα πρέπει κάποιος να κατέβει από το λεωφορείο;

Γράφει ο Αλέξανδρος Σάνδρος– Head of Management | Clarity Solutions

Η αδυναμία εύρεσης στελεχών είναι πλέον ευδιάκριτη σε όλη την αγορά και πρόκειται να ενταθεί στο βαθμό που η ανεργία, ευτυχώς, αποκλιμακώνεται περαιτέρω.

Πέρα όμως από την εύρεση νέων στελεχών, εξίσου σημαντική είναι φυσικά η διαχείριση των ανθρώπων που ήδη έχουμε στις ομάδες μας, όπως διαβάζουμε στο βιβλίο Good to Great το οποίο βρισκόταν μέσα στις προτάσεις ανάγνωσης της Clarity για την περίοδο των εορτών.

Όσο και αν ακουστεί περίεργο ή σκληρό, το πιο σημαντικό που έχετε να κάνετε για τους ανθρώπους σας είναι να απομακρύνετε τους λάθος ανθρώπους σας, όσους δεν “κολλάνε” με την εταιρία σας και την ομάδα σας.

Πότε όμως θα πρέπει κάποιος να κατέβει από το λεωφορείο; Από την βιβλιογραφία αλλά και την εμπειρία, προκύπτει από κάθε κατεύθυνση μία ξεκάθαρη απάντηση.  

Είναι αυτοί οι οποίοι χρειάζονται το περισσότερο «μανατζάρισμα», όσοι χρειάζονται την περισσότερη διαχείριση από μέρους σας για να αποδώσουν αυτά που αποδίδουν.

Συνήθως αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάποια χαρακτηριστικά:

• Χρειάζονται συνεχή υπενθύμιση για τις υποχρεώσεις τους και τα παραδοτέα τους. Υπάρχουν σημεία όπου αναρωτιέστε αν είστε γραμματέας τους.

• Χρειάζονται συνεχή παρακίνηση και ενθάρρυνση. Αν μείνουν χωρίς επίβλεψη βαλτώνουν.

• Προσπαθούν αλλά χωρίς να φτάνουμε στο αποτέλεσμα. Αισθάνονται ότι κάνουν πολλά επειδή προσπαθούν, παραβλέποντας ότι δεν παράγουν αποτέλεσμα.

• Έχουν πάντα πολύ δουλειά να κάνουν. Αυτό όμως συμβαίνει γιατί απλώς δεν τελειώνουν τίποτα με αποτέλεσμα να συσσωρεύουν εκκρεμότητες.

• Δέχονται τις παρατηρήσεις που τους γίνονται, αλλά δεν μπορούν να αλλάξουν και να υπερβούν τις  αδυναμίες του χαρακτήρα τους και της ψυχοσύνθεσης τους.

Είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι εάν κάποιος ταιριάζει εν γένει στην παραπάνω περιγραφή, είναι ελάχιστες οι πιθανότητες να μπορεί να βελτιωθεί  όσες συζητήσεις και αν κάνετε, όσο και αν κατάλαβε τα όσα είπατε.

Οι λάθος άνθρωποι καταρρακώνουν το ηθικό της ομάδας σας, θέτουν τον πήχυ χαμηλά για όλους τους υπόλοιπους, διώχνουν τους ικανούς και εν τέλει διαμορφώνουν κουλτούρα ήσσονος προσπάθειας και δικαιολογιών στην εταιρία. Αυτή η κουλτούρα γίνεται ένα αδιόρατο αλλά και αδιαπέραστο τοίχος πάνω στο οποίο συνθλίβονται όλες οι προσπάθειες για να βετλιωθούμε και να μεγαλώσουμε.

Όλοι μας λέμε ότι νοιαζόμαστε για τους ανθρώπους μας, αλλά εάν πράγματι το εννοούμε, κάποιες φορές υπάρχουν δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να πάρουμε.